Goodbye New York, Hello Palm Trees!

Op 2 januari stond ik om 4 uur op, pakte ik om 5 uur de metro, en rond 8 uur vertrok het vliegtuig. Ik had het geluk om aan de goede kant te zitten waardoor ik een adembenemend uitzicht had op New York van boven. Hoe megagroot de stad ook is, ik kon in een oogopslag alles zien liggen. Manhatten, Brooklyn en zelfs toen ik heel goed keek het vrijheidsbeeld. Ik realiseerde me dat ik dit jaren had gewild. Wat voelt het heerlijk om je dromen waar te maken. Rond elven landde ik in Orlando, Florida. Zodra ik naar buiten stapte sloeg de warmte in mijn gezicht en het eerste wat ik zag waren palmbomen. Een ding is duidelijk: I’m not in New York anymore!

Wat deed ik, moederziel alleen in het heerlijk warme Florida? De reden was eigenlijk simpel: ik was er om een van mijn andere wensen waar te maken die ik wilde vervullen in Amerika. En helemaal alleen was ik ook niet: Josien en haar moeder kwamen met de bus vanuit Miami en zaten al in het hotel op me te wachten. Orlando is de entertainmenthoofdstad van Amerika (na Vegas dan) en het wemelt er van de amusementsparken, van Sea World tot zwemparadijzen, Disney World en Universal Studios. Josien en ik wilden allebei graag naar Disney of een ander park, en ik persoonlijk wilde heel graag naar het Harry Potter themapark waar Hogwarts is nagebouwd en Hogsmeade en Diagon Alley (voor de echte Potter-nerds onder ons). Dat bleek onderdeel te zijn van Universal Studios, dus de keuze viel erop om dat park als eerste te bezoeken! We kozen ervoor om de twee parken in twee dagen te bezoeken, want we hadden in totaal vier dagen.

Universal Studios is een soort wannabe Disney. Zelfde aankleding, ook een ‘main street’, zelfs ’s avonds een parade. Het enige verschil is… het is niet Disney. Dat betekent dat ze natuurlijk geen attracties mogen maken over die zo geliefde films en personages. Het gevolg is dus dat de attracties in thema’s zijn waar ze wel de rechten van hebben. Weinig samenhang dus: ’s avonds in de parade kwam Dora the Explorer voorbij, maar ook Spongebob en de personages van Verschrikkelijke Ikke. Het was een fantastisch warme dag, ik moest zelfs een korte broek van Josien lenen omdat ik zelf alleen maar warme kleren overhad. We gingen als eerste in een E.T. (!) ritje en daarna in een Simpsons-thema attractie waarbij we in een karretje zaten dat niet echt reed maar wel bewoog, waarbij we met meer van zulke karretjes onder een groot koepelbeeldscherm een dolle rit maakten, in 3D ook nog.

Verdere attracties waren: Men In Black (vanuit een karretje met een laserpistool op aliens schieten, ik verzin het niet), Rock It (een achtbaan waarbij je je eigen muziek mocht uitkiezen), Shrek 4D, Beetlejuice show, een Terminator attractie, een Verschrikkelijke Ikke ritje (hetzelfde concept als het Simpsons ritje) en twee attracties die niet bestonden uit een wilde rit maar die toch erg opwindend waren: Disaster! en Twister. De eerste attractie bestond uit twee delen: eerst kwamen we op een filmset terecht en moesten mensen uit het publiek poseren zodat ze in de film zouden komen, zoals een oma die moest doen alsof ze zat te tuinieren bijvoorbeeld. In het tweede deel zaten we in een metrowagon en ging er van alles mis: om ons heen brak brand uit en raasde een stortvloed van duizenden liters water langs ons heen. En op het einde kregen we de filmtrailer te zien die was gemaakt. Dit is een gevalletje ‘je had erbij moeten zijn’, want het is lastig uit te leggen. Ik was onder de indruk van de special effects: kosten nog moeite waren gespaard! De andere attractie was Twister, gebaseerd op een film uit 1996. Daarin konden we voelen hoe het is als er een tornado op je af komt, uitgebeeld in een nagebouwde setting die lijkt op een stadje uit de Midwest. Eerst is de wervelstorm nog in de verte, dan begint de bliksem en splijt er een boom in tweeën. De vonken spatten van de stroomkabels af en er vormt zich een heuse wervelstorm voor onze neus: een fantastisch special effect gecreëerd met rook. Er vliegt een koe door de lucht, het dak boven de tribune waar het publiek staat stort een voor een deel in in en benzine vat vlam… totdat het licht aangaat en een stem je eraan herinnert je persoonlijke bezittingen niet te vergeten. pfew, we leven nog!

Mijn voornaamste beweegreden dat ik naar Universal Studios wilde was het Harry Potter park dat kort daarvoor was geopend. De Wegisweg (Diagon Alley in het Engels) was nagebouwd, met de bank Goudgrijp (met een draak op het dak die elke 15 min. vuur spuwde) prominent in het midden. Er was een podium waar 4 acteurs de bekende toversprookjes van Baker de Bard naspeelden en een geldwisselkantoor waar een chagrijnige kobold zat te werken. Het was een robot, maar hij leek levensecht en als je hem dingen vroeg antwoordde hij zelfs! Toegegeven, kobolden zijn geen aangename wezens en deze antwoordde vooral onbeschofte dingen. Josien is geen Harry Potter fan, dus ik was genoodzaakt om alleen rond te lopen, wat de pret natuurlijk niet drukte. De voornaamste attractie was een ritje in de Goudgrijp bank. De wachttijd was 3 kwartier en was vooral buiten, maar leidde uiteindelijk de bank in. Voor de mensen die de een na laatste Harry Potter film hebben gezien: de hal van de bank was precies zoals in de film, met de zwartwitte tegels, de kobolden die aan weerszijden zitten te werken en af en toe chagrijnig opkijken, en natuurlijk de prachtige kroonluchter die het einde van de film niet haalt. In het ritje zelf, waarbij je een 3D bril ophad en in een karretje zat, gingen we Goudgrijp binnen met Bill, de broer van Ron. In de twee minuten die volgden stonden ik oog in oog met Voldemort en Bellatrix en zag ik Harry, Ron en Hermelien ontsnappen op de rug van de draak, dezelfde die buiten op het dak te zien was, net als in de film. Ik zou zo nog een keer zijn gegaan, als de wachttijd niet zo lang was geweest! Verder was het heerlijk om op de Wegisweg te lopen. Aan de buitenkant was het Grimboudplein nagebouwd, dus het huis van de Sirius, de peetoom van Harry. De Wegisweg was te bereiken via een gat in een stenen muur. De jokeshop van de Wemeltweeling was nagebouwd, precies zoals in de film. Er was een zwerkbalwinkel, en de toverstokkenwinkel van Ollivander. Daar kon je een toverstok uitzoeken (met een mechaniekje erin) die echt werkte als je op bepaalde plekken ging staan en een bepaalde beweging ermee maakte. Dan kon je in een etalage trollenmarionetten laten dansen of een paraplu laten regenen. Ook de Verdonkeremaansteeg was aanwezig, met de duistere Odius en Oorlof winkel waar een Verdwijnkast instond. Als je niet van plan bent om megaveel geld uit te geven heb je pech: naast het Goudgrijp ritje zijn er de winkels en die verkopen verder alleen maar heel. erg. veel. merchandise. Kleding, gewaden, toverstokken, snoep, spullen uit de films, noem maar op. Allemaal erg duur natuurlijk. Behalve een boterbiertje heb ik niks gekocht. Maar wat heb ik genoten van mijn uurtjes in de Toverwereld, kijkend naar de etalages, waar zoveel te zien viel. De boekwinkel met een grommend Monsterlijke Monsterboek in een kooi, de Zwerkbalwinkel met een zwevende Vuurflits in de etalage, de bewegende Wanted-poster van Bellatrix in de Verdonkeremaansteeg, en niet te vergeten de Collectebus waar Sjaak Stuurman, gespeeld door een acteur, woordgrappen uit stond te wisselen met het gekrompen hoofd.

Ik was iets meer dan een halfjaar eerder al met Kim naar Disneyland in Parijs geweest. Nu is Disney in Orlando uniek omdat het groter is, maar dat is omdat er ook een waterpark en een dierentuin bij zit. Niet helemaal waar we voor kwamen. Verder verschillen de parken niet zo. Dat, het feit dat het zeker niet goedkoop is om zulke parken te bezoeken, en omdat het wel erg vermoeiend is om de hele dag op de been te zijn en zo veel indrukken op te doen, deed ons besluiten om het bij Universal Studios te laten en niet ook nog eens naar Disney World te gaan. Op dag twee namen we wat rust, bezochten we downtown Orlando en had ik mijn eerste nieuwjaarsduik ooit! Tussen de palmbomen. In de zon. In het zwembad van het hotel. Ik weet het, ik ben een bikkel.